NİZAMETTİN DURAN 1975 Mezunumuz Eğitimci Yazar

Kurdun niyeti!

Kuzuyu yemek isteyen kurtla kuzu arasında geçen konuşmayı bilirsiniz. Hani, akan nehrin üst tarafında kurt, alt tarafında da kuzu su içmektedir. Kuzuyu yemeyi kafasına koyan kurt, kuzuya:

“Suyumu bulandırma!” demiş. Kuzu da:

“Nehir, senin tarafında bana doğru akıyor. Ben senin suyunu nasıl bulandırabilirim?” diye cevap verince, kurt hiddetlenmiş gibi yaparak:

“Olsun, ben sana bulandırma diyorum!..”  demiş, kuzuya.

İşte bunun gibi bir şey, son zamanlarda Türkiye’ye yüklenmek istenen olayların içyüzü…

İşin esasında, Türkiye başına buyruk bir ülke haline gelmiş, söz dinlemez olmuş, Ortadoğu’nun jandarması olarak kendini gördüğü ve herkesin bunu kabul ettiği İsrail’in yaptığı haksızlıkları, zulmü, döktüğü kanı ve terörizmini her platformda gündeme getirmiş, anlatmış ve bu devletin hamisi ABD ve AB ülkelerinin bu şımarıklığa ses çıkarmamış, aksine yaptıkları, onun savunma hakkı olduğunu söylemiş olmasını Türkiye, dünya kamuoyuna yüksek sesle açıklamış…

Diğer yandan bu emperyal ülkelerin menfaatlerini kesen işleri başarmış; 3. Köprü, 3. Hava limanı, Kanal İstanbul, HES, Marmaray ve daha birçok projenin sahibi olmuş… Yıllardan beri süregelen çatışmayı “Barış süreci” ile bitirme noktasına getirmiş. Böylece bu kardeş çatışmasından faydalanan ülkelerin menfaatine son vererek Doğu’da yatırımlara hız vermiş…

Eskiden Düyun-u Umumiye denilen IMF vasıtasıyla verdikleri borç para, yatırım yapmaya değil; ancak kendilerinin istedikleri yerlere harcanabiliyordu. Bir yandan, sözde yardım ediyor bahanesiyle minnet altında ezerken, diğer yandan bu borç sarmalını büyütüp güzel bir şekilde ülkenin kaynaklarını sömürüp gidiyorlardı. Oysa bugün, bu borç bitirilmiş ve “Borç alan emir alır” sözü hükümsüz kılındığından; artık sözleri geçmez olmuş…

Daha vahimi, yaptıklarıyla dünyaya kötü örnek olmaya başlamış, böylelikle bütün ülkeler yöneticilerine karşı başkaldırmaya başlamış…

Onlar için gidişat vahimdi! Durdurulmalıydı. Bunun için teorisyenleri uyumamalıydı. Tarihte komplo üstüne komplo yapıp devirdikleri iktidarlar, sayılamayacak kadar fazlaydı. Hatta bunların atalarının devleti olan Cihan Devleti, Devlet-i Âliye Osmaniye’yi bin bir oyunla tuş eden kendileri değil miydi?

İyi polis- kötü polis tezgâhıyla, bu devlete sokulmanın yollarını bulmamışlar mıydı? Öyle ki, içlerinden “kapı dinleyicisi” bir devleti, dost ve müttefik gösterip I. Cihan Savaşına soktuktan sonra onu yedi düvele karşı yalnız bırakıp beklenen sonunu hazırlamamışlar mıydı?

1953’te İran’da Musaddık’a karşı, 1973e Şili’de halk kullanılarak yapılan darbelerin arkasında kim vardı?

Tabii ki Amerika, CIA vardı. Kadim dostu, daha doğrusu teknik direktörü İngiltere ile beraber.

Amaçları ne idi?

Menfaatlerini engellemeye çalışan liderleri itibarsızlaştırıp iktidardan uzaklaştırmak.

İran Başbakanı Musaddık’ın, İran petrollerini millileştirmeye kalkışmasından daha büyük suç olabilir miydi?

***

Tarihteki şanlarına yakışır provokatörlüklerine bir yenisini ekleyerek Türkiye’nin de işini bitirmek istiyorlardı. Bulabildikleri kadar uşakları ve hainleri kullanarak… 7 Şubat 2012 MİT krizi, Mayıs 2013 Gezi kalkışması, 17 ve 25 Aralık 2013 darbe girişimleri hep bu amaca yönelikti. Ama olmadı. Başaramadılar. Diz çöktüremediler, boyun eğdiremediler Ülkeye, halka ve yöneticilerine…

Yeniden yeniden yeniden deneyeceklerdi.. Vazgeçmeden ve pes etmeden…

Bütün dünyanın gözü önünde, Suriye celladı tarafından, tanklar, scud füzelerinden tutun da varil bombalarına, kimyasal silahlara varıncaya kadar silahların her türlüsü masum halk üzerinde kullanılırken, binlerce insanın işkence altında öldürüldüğünü gösteren fotoğraflar karşısında bile kılları kıpırdamadı. Kaçmaktan başka çaresi kalmamış iki milyonu aşkın çoluk çocuğun yurtlarını terk etmesi ve Türkiye’ye iltica etmiş olmaları da ırgalamadı onları… Ne AB’yi, ne ABD’yi, ne İsrail’i ne bir başka küresel gücü…

Ama kendilerinin meydana getirdiği veya gelmesine sebep oldukları canavarları/Frankeştaynları kelle kesmeye başlayınca, ona karşı mücadele için dünyayı turlamaya ve müttefik aramaya başladılar…

Ve Türkiye’yi de bu mücadelede en ön saflarda görmek istediklerini utanmadan sıkılmadan söylediler… Hem de bu gelişmelerin başından beri, işin esasına ve çözüm yollarına yönelik Türkiye’nin gösterdiği bütün önerilerine kulaklarını tıkamışken…   

Not: Değerli okuyucularımın Kurban Bayramlarını, kutluyor hayırlara vesile olmasını diliyorum.

01.10.2014